سخنرانی علیرضا آوایی در شورای حقوق بشر یک توهین به شعور ایرانیان است

سخنرانی علیرضا آوایی در شورای حقوق بشر یک توهین به شعور ایرانیان است – قسمت دوم زندانی سیاسی محمدرضا آشوغ، نوشته است: کمیتهٴ مرگی که در زندان یونسکو برای قتل‌عام زندانیان تشکیل شد عبارت بود از آخوندی به نام محمدحسین احمدی (حاکم شرع)، شمس‌الدین کاظمی (بازپرس)، علیرضا آوایی (دادستان)  و یک نمایندهٴ وزارت اطلاعات  به همراه هردوانه مسئول زندان و چند پاسدار محافظ.

در سال‌های ۶۰تا ۶۲، تقریباً همه اعدامها در محوطه‌ی این زندان، پشت حیاط خلوت آن صورت می‌گرفت. در آن جا محوطه‌ی پرت افتاده‌ای وجود داشت که تعدادی درخت کهن و قطور داشت. زندانیان کم سن و سال را به درخت می‌بستند و سپس با سنگدلی تمام به آنها شلیک می‌کردند. من و عیدی دانگا بارها این صحنه‌ی فجیع را از بالای هواکش سلول‌های روبه‌روی محوطه‌ی اعدام شاهد بودیم. درختان تنومند از شلیک گلوله‌ها، سوراخ سوراخ و خونین شده بودند و تکه‌هایی از گوشت بدن انسان به درختها چسبیده بود. جنایتکاران بعدها به قصد از بین بردن آثار جنایات خود، تعدادی از این درختان را قطع کردند.

کودکان و نوجوانانی هم‌چون «عبدالرضا زنگویی»  (پانزده ساله)، «حمید آسخ» (پانزده ساله) و «غلامرضا گلال زاده» (شانزده ساله) . این اعدامها در «حیاط خلوت» پشت زندان و در حالی که محکومان خردسال را به درختهای کهن سال می‌بستند، انجام می‌شد. در آن روزها سایر زندانیان که از چشمی‌های سلول ناظر آن صحنه‌های جنون آمیز پاسداران بودند، می‌دیدند که چگونه آن درختان تنومند شکافته و خونین می‌شدند. از نزدیک شاهد بودیم که سرانجام آدمکشان حرفه‌یی یونسکو برای از بین بردن آثار آن جنایتها، تعدادی از آن درختان مجروح و پاره پاره شده را قطع کردند.  دو تن از هواداران سازمان فدایی به‌نامهای «غلامرضا و محمد رضا» – دو نفر که برادر بوده‌اند – که یک روز تمام زیر آفتاب سوختند و وقتی به سلولها بازگردانده شدند، آن چنان لب و صورت آنان سوخته و شکاف برداشته و قیافه‌هایشان تغییر کرده بود، که مشکل می‌شد آنها را شناخت. «ضرب حتی الموت» یا شکنجه تا سرحد مرگ از دیگر شکنجه‌های رایج در زندان یونسکو در این سالهاست.

گورهای جمعی زندانیان سیاسی اهواز در یک تکه زمین بایر در سه کیلومتری شرق گورستان بهشت‌آباد این شهر واقع شده است. بعد از خروج از بهشت‌آباد یک جاده خاکی و متروکه وجود دارد که خانوادهٴ شهیدان با ماشین خودشان به آنجا می‌آمدند. قبلاً آن زمین نخلستان بود که بعداً تبدیل به بیابان شد. اعدامی‌های سال‌های ۶۱و ۶۲اول در آنجا دفن شدند و این روند تا سال ۶۷ادامه داشت تا این‌که اعدامی‌های قتل‌عام ۶۷را هم همان‌جا دفن کردند.

 در سال ۶۷بلافاصله بعد از دفن پیکرها، روی گورهای جمعی را با سیمان پوشاندند تا ظاهراً از حفر زمین توسط خانواده‌ها و بیرون کشیدن پیکر بستگان‌شان جلوگیری کنند..

۱۸تیرماه ۱۳۸۸، نیروی انتظامی، تعداد زیادی از معترضان به نتایج انتخابات سال ۸۸را که مقابل دانشگاه تهران تجمع کرده بودند، دستگیر و آنان را با دستور سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران و معاونینِ او، حسن زارع دهنوی و علی‌اکبر حیدری فر  به بازداشت‌گاه کهریزک منتقل کردند که در این میان دست کم سه تن از این بازداشت‌شدگان به اسامی محسن روح‌الامینی، امیر جوادیفر و محمد کامرانی در اثر شکنجه‌های اعمال شده جان باختند.

علیرضا آوایی در ۱۷تیر ۱۳۸۹ به‌عنوان رئیس دادگستری تهران طی مصاحبه‌یی با روزنامه کیهان بر «صحیح بودن رویه نظام» در رسیدگی به پرونده کهریزک  تأکید کرد.

از ۱۸مهرماه ۱۳۹۰،اتحادیه اروپا علیرضا آوایی را به‌دلیل نقش مؤثر در سرکوب مردم ایران، در لیست تحریم‌های حقوق‌بشری  قرار داده‌است. بر اساس بیانیهٴ اتحادیه اروپا، علیرضا آوایی در مقام ریاست دادگستری تهران، مسئولِ «دستگیریهای خودسرانه»، «عدم رعایت حقوق بازداشت‌شدگان» و «افزایش شمارِ اعدام» بوده‌ و حقوق‌بشر را نقض کرده است. حسن روحانی، بی‌اعتنا به این تصمیم اتحادیه ‌اروپا، علیرضا آوایی را به‌عنوان رئیس دفتر بازرسی ویژه رئیس‌جمهور منصوب کرد. او هم اکنون وزیر دادگستری دولت روحانی است با همه قتلهایی که هم الان در زندانها صورت میگیرد.

با در نظر گرفتن این سیاهه بلند در اعدام و شکنجه زندانیان سیاسی، موضوع  سخنرانی علیرضا آوایی در شورای حقوق بشر یک توهین به شعور ایرانیان است.

#مشهد #ماهشهر #نوشهر #يزد #ورامين #هفت_تپه #كامياران #نيريز #جوانرود #هرمزگان #فومن #گچساران #جنبش_دادخواهی #مرگ_بر_اصل_ولایت_فقیه #زنده_باد_ارتش_آزادی

#ایران_فردا  #زنان_برانداز #قیام_بهمن #براندازم #مریم_رجوی #زنان_ایران

لطفا اسناد عکس ها و فیلم های خود را به  آدرس ادمین جنبش دادخواهی در کانال تلگرام #جنبش_دادخواهی ارسال ودنبال کنید  @massacre_67 @JonbeshDadkhahi

 #MEK #Maryam_Rajavi #News